به گزارش قدس آنلاین و به نقل از تی ای، سرهای غبارآلود و دم‌های بلند از ویژگی‌های کلیدی "گلبول‌های دنباله‌دار" هستند. این ویژگی‌ها به گلبول‌های دنباله‌دار ویژگی‌های بصری متمایزی را می‌دهد. در بسیاری از مواقع، این گلبول‌ها محل تولد ستاره‌ها هستند و بسیاری از آنها ستاره‌های جوانی را در مرکز خود دارند. سر این گلبول‌ها پاره شده و غیر معمول است.

گلبول‌هایی که در تصویر ظاهر شده‌اند، CG4 (همچنین به عنوان دست خدا شناخته می‌شود) نام دارند. این گلبول‌ها در فاصله ۱۳۰۰ سال نوری از زمین در صورت فلکی جنوبی کَشتیدُم قرار دارد. "سر" آن حدود ۱.۵ سال نوری وسعت دارد و "دم" آن حدود هشت سال نوری طول دارد.

اگرچه سر گلوبول مات است، اما به دلیل نور ستارگان داغ و تازه تشکیل شده، می‌درخشد. در این گلبول، هیدروژن با بار الکتریکی، درخشش قرمز کم رنگی از خود ساطع می‌کند.

در تصویر، به نظر می‌رسد که گلبول در حال بلعیدن کهکشان مارپیچی ESO ۲۵۷-۱۹ (PGC ۲۱۳۳۸) در بالا سمت چپ است. در واقع، این کهکشان بیش از صد میلیون سال نوری دورتر از ما است و تنها بر اساس برهم نهی اتفاقی در نزدیکی CG4 قرار گرفته است.